Symulacja procesu inwestycyjnego


Przygotowaliśmy dla Państwa prostą symulację procesu inwestycyjnego. Klikając w przycisk „Rozpocznij” przejdą Państwo do kilku prostych pytań, które mają na celu wskazanie Państwu możliwych ścieżek postępowania podczas przeprowadzania procesu inwestycyjnego.

Pytania są przygotowane w taki sposób, aby przybliżyć Państwu aspekty prawno-administracyjne związane z procesem inwestycyjnym. Udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania nie niosą za sobą żadnych skutków prawnych a jedynie mają na celu ułatwienie Państwu ustalenie prawidłowej ścieżki postępowania.

Jeśli mają Państwo pytania związane z niniejszą symulacją lub też sugestie, co możemy w niej zmienić – prosimy o kontakt na: proces_inwestycyjny@il-pib.pl.

Czy stacja planowana jest w oparciu o Pb czy UoDa?
Dodatkowe informacje

Specyficznym przypadkiem dla operatorów siec komórkowych jest nagłe, trwające z reguły nie dłużej niż kilka dni, zwiększenie liczby obsługiwanych klientów na niewielkim obszarze. Jest to najczęściej związane z imprezą masową lub zgromadzeniem. Sieci komórkowe nie są zaprojektowane z tak nadmiarową pojemnością, aby poradzić sobie nietypową i krótkotrwałą zmianą charakterystyki generowanego ruchu, gdzie nagle na stosunkowo niewielkiej powierzchni pojawiają się dziesiątki tysięcy użytkowników. Jest to szczególnie istotne w kontekście możliwości zapewnienia skutecznej łączności z numerami alarmowymi. W takich przypadkach operator jest uprawniony (a zobowiązany na wniosek organów odpowiedzialnych za odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i porządek publiczny lub ministra właściwego ds. informatyzacji) do zainstalowania tymczasowych SBTK na okres nie dłuższy niż 30 dni (art. 13 ust. 1 UoDa).

Budowa takiej tymczasowej SBTK nie wymaga PnB (art. 13 ust. 3 pkt 1 UoDa), a pomiary PEM muszą być dostarczone organom środowiskowym w ciągu 30 dni, ale komercyjną eksploatację SBTK można zacząć niezwłocznie (art. 13 ust. 4 UoDa).

Istotną cechą prowadzenia inwestycji w SBTK na podstawie UoDa jest ustanawianie, w razie potrzeby, na rzecz operatora służebności na nieruchomości, na której tymczasowa SBTK ma być postawiona (art. 13 ust. 5 UoDa). Jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia takiej umowy, w ciągu 7 dni taką służebność w drodze decyzji administracyjnej z rygorem natychmiastowej wykonalności ustanawia Starosta (art. 13 ust. 7 i 8 UoDa). Organem odwoławczym od decyzji Starosty jest Wojewoda (art. 13 ust. 12 UoDa).

Co istotne, po wygaśnięciu służebności operator musi usunąć tymczasową SBTK oraz wypłacić właścicielowi obciążonej nieruchomości odszkodowanie z tytułu służebności oraz powstałych w wyniku zajęcia nieruchomości szkód. Jeżeli do uzgodnień między operatorem a właścicielem nie dojdzie w ciągu 30 dni, Starosta wszczyna postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania (art. 13 ust. 11 UoDa).

Tymczasowe SBTK w oparciu o przepisy Pb są najczęściej stawiane przez operatorów celem poprawienia jakości świadczenia usług i zwiększenia pojemności sieci:
  • w popularnych miejscach urlopowych w czasie wakacji i ferii zimowych (w pozostałym czasie nie są one do tego niezbędne);
  • w miejscach, gdzie następuje przebudowa siatki stałych SBTK (np. niektóre stałe SBTK mogą być wyłączane, demontowane i przenoszone w inne miejsce, a zachodzi potrzeba utrzymania odpowiedniej jakości usług i pojemności sieci);
  • w miejscach nowych osiedli mieszkaniowych, gdzie jeszcze nie wybudowano nowych, stałych SBTK będących w stanie zapewnić obsługę rosnącego ruchu (np. ciągle trwają poszukiwania docelowej lokalizacji albo uzyskiwanie zgód i pozwoleń).
Cechą charakterystyczną tymczasowych SBTK budowanych w reżimie Pb jest to, że mogą one działać do 180 dni. Nie są one trwale związane z gruntem – najczęściej są to to konstrukcje kratowe posadowione albo na podwoziu samochodowym, albo postawione wprost na gruncie. Są to konstrukcje przewidziane do rozbiórki i umożliwiające łatwe przeniesienie w inne miejsce według potrzeb i popytu generowanego przez klientów w konkretnej lokalizacji. Budowa i przebudowa przenośnych wolno stojących masztów antenowych, w przypadku, gdy inwestorem jest przedsiębiorca telekomunikacyjny, nie wymaga PnB (art. 29 ust. 8 Pb). Potrzebne jest jednak zgłoszenie do organu architektoniczno-budowlanego (Starosty lub Prezydenta Miasta w miastach na prawach powiatu). Organ ma 21 dni na wniesienie sprzeciwu, po tym czasie inwestor może rozpocząć stawianie tymczasowej SBTK. Organem odwoławczym jest Wojewoda. Tymczasowa SBTK powinna być rozebrana w ciągu 180 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu (art. 29 ust. 1 pkt 7 Pb). Wyjątkiem jest sytuacja, gdy przed upływem 180 dni od daty rozpoczęcia budowy operator wystąpi z wnioskiem o PnB (art. 37a ust. 1 Pb). Do czasu zakończenia postępowania w sprawie PnB może się on wtedy powstrzymać z rozbiórką tymczasowej SBTK (art. 37a ust. 2 Pb) pomimo przekroczenia 180 dni od momentu rozpoczęcia budowy.

Co istotne, w procesie inwestycyjnym związanym z tymczasową SBTK, nie jest wymagane PnB, a tylko zgłoszenie nawet, jeżeli inwestycja w postaci stałej SBTK wymagałaby uzgodnień z organem środowiskowym (np. w związku z inwestycją na obszarze Natura 2000) lub WKZ (obszar objęty ochroną konserwatorską), choć w tym przypadku takie uzgodnienia też są wymagane.

W kontekście możliwości uznania danej SBTK za tymczasową, istotny jest termin „trwale związane z gruntem”. Był on wielokrotnie przedmiotem analiz organów wydających decyzje (Starości i Prezydenci Miast), jak i później ją weryfikujących (Wojewodowie i sądy administracyjne). Według Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok II OSK 1291/19) „wyznacznikami tego czy obiekt wolnostojący jest trwale związany z gruntem są: wielkość obiektu, jego masa i względy bezpieczeństwa. O tym czy dany obiekt budowlany jest trwale połączony z gruntem czy nie, decyduje nie tyle sposób i metoda związania z gruntem, technologia wykonania fundamentu i możliwości techniczne przeniesienia tego obiektu budowlanego w inne miejsce, ale to czy wielkość tego urządzenia, jego konstrukcja, przeznaczenie i względy bezpieczeństwa wymagają takiego trwałego związania. Sposób połączenia z gruntem, technika czy technologia z tym związane nie mogą świadczyć o tym czy jest to w rozumieniu (…) [Pb – przyp. red.] trwałe czy też nie trwałe połączenie z gruntem”.

Parametry techniczne tymczasowej SBTK, zwłaszcza wysokość całej konstrukcji (operatorzy nierzadko chcą stawiać tymczasowe SBTK o wysokości od 25 do 35 metrów), a także konstrukcja masztu oraz sposób związania z gruntem masztu w postaci np. podpory i czterech naziemnych stóp obciążonych kilkusetkilogramowym balastem w postaci bloczków betonowych i/lub za pomocą czterech odciągów (bez wylewania dedykowanego fundamentu) odpowiada wymogowi trwałego połączenia z gruntem w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia (aby zabezpieczyć SBTK przed upadkiem). Oznacza to, że SBTK nie może być w takim wypadku kwalifikowana jako tymczasowa i powinno być przeprowadzone pełne postępowanie PnB.